Άτιμος ειναι ο κόσμος τούτος συλλογίστηκε, άτιμος, άδικος.
Θεέ μου πως τον κρατάς στην αγκαλιά σου και δεν τον
τινάζεις κάτω να γίνει χίλια κομμάτια, να τον
πλάσεις καλύτερο....
Θεέ μου πως τον κρατάς στην αγκαλιά σου και δεν τον
τινάζεις κάτω να γίνει χίλια κομμάτια, να τον
πλάσεις καλύτερο....
Ν.Καζαντζάκης
Ιδού τι λέει στους Δυτικοευρωπαίους ο Καζαντζάκης το ’55:
«Υποφέραμε πολύ, υποφέρουμε ακόμη κάτω από τον υποκριτικό ζυγό των μεγάλων δυνάμεων. Ο ελληνικός λαός είναι ένας λαός-μάρτυρας, ακόμα περισσότερο όταν η ανάγκη ελευθερίας είναι γι’ αυτόν εξίσου επιτακτική όσο και απαραίτητη. Εχει την έμφυτη ευαισθησία που τον καθιστά τρωτό σε κάθε προσβολή της ελευθερίας.
Οχι μόνο για τη δική του ελευθερία αλλά και για των άλλων λαών. […] Γιατί στην ουσία το πραγματικό ελληνικό θαύμα δεν ονομάζεται ομορφιά, ονομάζεται ελευθερία. Κάθε λαός στον οποίο δόθηκε αποστολή πάνω στη Γη στέλνει τη δική του κραυγή. Ο Εβραίος καλεί τον Θεό, ο Ινδός προσπαθεί, πέρα από τα φαινόμενα, να κατανοήσει την έννοια και την ουσία, οι Αιγύπτιοι από το βάθος του τάφου τους φωνάζουν “ικετεύω την αθανασία”, στους Ελληνες, δε, δόθηκε σαν αποστολή το να έχουν την ικανότητα να μετατρέπουν την όποια έννοια της σκλαβιάς σε ελευθερία. Πώς θέλετε, λοιπόν, ως Ελλην συγγραφέας να μη βάλω όλες τις δυνάμεις μου στην υπηρεσία της ελευθερίας; […]
Ο καπετάν Μιχάλης, ο ήρωάς μου στο μυθιστόρημα “Ελευθερία ή θάνατος”, είναι η συμπύκνωση όλων των ελπίδων της φυλής μας ανάμεσα στην ελευθερία και τον θάνατο. Δεν ταλαντεύεται διότι ξέρει, ή ακριβέστερα αισθάνεται υπόκωφα, ότι η ζωή δεν είναι το ύστατο αγαθό. Στον Ελληνα μύθος και πραγματικότητα είναι απόλυτα ταυτόσημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου